Kurczak z cukinią i kukurydzą

Dzisiaj wyjątkowo przepis bez zdjęcia*. Dlaczego? Bo po wczorajszym kurczaku z cukinią nie został nawet najmniejszy ślad, a głód jaki dopadł mnie i Natalię nie pozwolił na marnotrawienie czasu na sesję fotograficzną.

Jedzenie nie dość, ze gotowe w 20 minut, to jeszcze niespodziewanie dobre. Lubię takie kulinarne niespodzianki, kiedy przez przypadek wychodzi ci coś smacznego. W lodówce leżały od jakiegoś czasu 3 cukinie i cierpliwie czekały na swoją kolej. No i „nadejszła wiekopomna chwila” która wymagała improwizacji i wykorzystania zasobów lodówkowo-szafkowych. I tak powstała

szybka potrawka z kurczaka z cukinią i kukurydzą

przepis na 4 porcje

2 piersi z kurczaka

3 cukinie (niewielkie, młode)

puszka kukurydzy (Magda Gessler woła o pomstę do nieba za te puszki)

100 g kaszy jęczmiennej, grubej (oczywiście gotowanej w torebce, bo bardziej niezawodna)

2 ząbki czosnku

1 łyżka gruboziarnistej przyprawy do steka (Prymat- ulubiona mieszanka mojej mamy)

2 łyżeczki przyprawy do kurczaka (najzwyklejsza, najbardziej prymitywna jest najlepsza)

Kaszę ugotuj zgodnie z przepisem na opakowaniu albo zgodnie z własnym przepisem. Ja tam trzymam się tego pudełkowego. Kurczaka pokrój w kostkę. Cukinię umyj i pokrój w półtalarki. Nie zawracam sobie głowy obieraniem jej czy wycinaniem środka (a co po niektórzy tak robią, chyba nawet moja siostra jest w tej grupie). Na patelni rozgrzej oliwę i dodaj wyciśnięty czosnek. Podsmaż go chwilę, ale nie pozwól by zbrązowiał. Dodaj kurczaka i smaż ok 5 minut. Następnie dodaj cukinię, przemieszaj i smaż chwilę—cukinia powinna być lekko twarda. Na koniec dodaj kukurydzę i przyprawy. Zostaw na ogniu na minutę, by kukurydza miała szansę się podgrzać. Następnie wymieszaj potrawkę z kaszą. Podawaj z natką pietruszki i tartym serem.

Jeśli ktoś pokusi się o zrobienie tego przepisu- proszę o zdjęcie. A tak na marginesie- piszę ten post w pociągu do Poznania. Moja siostrzenica kończy 3 lata, więc nawet tak wyrodna ciotka jak ja musi się pojawić na imprezie, skoro na dwóch poprzednich mnie nie było :-)

* I pomyśleć, że blog Julie Powell nie miał zdjęć! To chyba była inna epoka w dziejach internetu.